Safari njema

Habari!
Na 5 weken reizen zijn we weer ‘thuis’ in Mikumi. We hebben ontzettend veel beleefd, gezien en genoten! De tijd is voorbij gevlogen…laten we maar eens bij het begin beginnen!

MOROGORO 29-4-14
29 maart begonnen we met onze overvolle backpacks aan 5 hele mooie weken. Ons eerste toeristische uitstapje zou naar Arusha zijn. Omdat de busreis wel erg lang zou zijn, kozen we voor een tussenstop in Morogoro. Samen met twee verloskundestudenten die in het St. Kizito Hospital stage liepen vertrokken we met de bus naar Morogoro. Daar keken we wat rond, kochten we wat armbandjes (dat zouden we niet doen….) en aten we uiteraard bij ons favoriete restaurant in Morogoro: Dragonaires. We namen ’s avonds afscheid van Femke en Jorien (zij gingen weer terug naar Mikumi) en de volgende ochtend bracht onze favoriete taxichauffeur ons naar de bus.

ARUSHA 30-4-14~2-4-14
Na een 10 uur durende busrit (waarbij de buschauffeur Jonne tijdens een plaspauze bijna achterliet) kwamen we aan in het veel westersere en drukkere Arusha. We verbleven totdat we aan onze safari begonnen in het backpackershotel (heeeele kleine kamertjes en elke ochtend gewekt door de constant toeterende daladala’s, maar wel goedkoop én een warme douche: helemaal prima dus!).
We vermaakten ons onder andere met lunchen en dineren bij diverse westerse restaurantjes (goh, wat waren we daar aan toe na al die rijst en ugali!) en winkeltjes bezoeken (wat natuurlijk niet alleen bij bezoeken bleef….). Ook in Arusha bouwden we weer een rafiki-kring op: een telefoon vol met nummers van taxichauffeurs, altijd handig!
Toen we in Arusha een bezoek brachten aan Jeroen en Lieveke (twee Nederlandse artsen die zich in zetten voor het St. Kizito Hospital in Mikumi) zagen we de Kilimanjaro uit de wolken tevoorschijn komen. Wetende dat deze imposante berg nog een uur rijden verderop lag, werd de grootte van de berg nog indrukwekkender! We hadden Moshi (stad dichtbij de Kilimanjaro) natuurlijk nog op de planning staan, maar je weet nooit of de Kili zichzelf laat zien! Dit hadden we dus maar weer mooi in the pocket!

SAFARI 2-4-14~6-4-14

Lake Manyara
Eindelijk: de 5-daagse safari kon beginnen! Om 9 uur werden we door onze gids en kok opgehaald bij het backpackershotel. Toen we Arusha uitreden zag het landschap er direct al weer anders uit dan in de andere delen van Tanzania die wij gezien hebben. Langs de weg (en op de weg) liepen veel Maasai met hun kuddes en zag je veel echte Maasai dorpjes. Ontzettend bijzonder om te zien dat deze mensen hun cultuur zo in stand weten te houden. Ze gaan deels mee met de huidige ontwikkelingen (o.a. mobiele telefoons) maar lopen altijd in de typische Maasai klederdracht en wonen in de net zo typische Maasai hutten.
Voordat we het National Park in gingen, brachten we onze tenten en spullen naar de camping. Vanuit daar vertrokken we met onze gids het eerste National Park van deze 5-daagse safari in: Lake Manyara! We werden direct verwelkomd door grote groepen bavianen die we nog veel vaker tegen zouden komen. Een heel bijzonder landschap: door dichtbegroeide bossen reden we over hobbelige paden, belandden we op een uitgestrekte vlakte om te eindigen bij een prachtig groot meer! We zagen olifanten, giraffes, nijlpaarden, struisvogels, verschillende soorten aapjes, bijzondere vogels en nog veel meer. Een zeer geslaagde eerste dag die afgesloten werd met een flinke tropische regenbui!

Serengeti
Na een nachtje slapen in onze tentjes vertrokken we richting de Serengeti. Omdat we eerst de bergen in reden hadden we een prachtig uitzicht over Lake Manyara. Vervolgens reden we langs de Ngorongoro Crater (waar we een adembenemend uitzicht hadden over de krater) om bij de ingang van de Serengeti uit te komen. Vanaf daar tuurden we over de uitgestrekte vlakten, zagen we grote groepen zebra’s, impala’s, gnoes en nog veel meer. Na een prachtige tocht over de hobbelige wasbordwegen van de Serengeti werden we verrast door twee bijzondere hoogtepunten. Allereerst kwamen we aan bij een grote boom waarin 7 leeuwen lagen te rusten. Onze gids vertelde ons dat dit heel erg bijzonder was. Leeuwen liggen meestal op de grond waardoor ze in het hoge gras vaak moeilijker te zien zijn. Soms vinden ook de leeuwen het gras te hoog en zoeken ze een hoger plaatsje op! Prachtig om te zien hoe deze jagers zo ontzettend lui en rustig in een boom kunnen liggen!
Van het ene bijzondere moment rolden we in het andere. We kwamen aan bij een picknickplaats waar een aantal andere auto’s naar iets aan het kijken waren. We hadden in eerste instantie niet door wat er te zien was totdat ook wij een staart en een poot van een luipaard uit een van de rieten parasols zagen hangen! Het was nu wachten op het moment waarop het luipaard iets van zich zou laten zien. Het luipaard liet steeds een poot meer zien en we konden ons geluk niet op toen het luipaard uit de parasol kroop om zijn weg te vinden tussen alle auto’s door en strak langs onze auto liep. Via het dak van de auto keken wij neer op het prachtige dier dat uiteindelijk nog even omhoog keek: op een meter afstand oog in oog met een luipaard: KIPPENVEL! Het luipaard verdween in het hoge gras en wij reden naar de campingplaats midden in het National Park. Dat we midden in een National Park sliepen hebben we geweten. Toen Jonne tijdens de schemering haar zaklamp uit de auto wilde pakken werd zij verrast door de schim van een hyena achter de auto: schrikken en heel voorzichtig omdraaien! Ze liep terug naar de gids om te vragen of hij even met haar mee wilde lopen. Daarbij gaf de gids de tip om altijd een zaklamp aan te hebben…tja die wilde ze net gaan pakken! Ook ’s nachts als we in onze tentjes lagen (Jonne in de zogenoemde ‘ducktape-tent’ omdat haar buitentent kapot was en zij die met ducktape aan elkaar had geplakt…wat moeten we toch zonder ducktape!) hoorden we bijzondere geluiden: leeuwen, hyena’s en uiteraard ook geluiden die niet echt verklaarbaar waren!
De volgende ochtend trokken we het park weer in om weer de meest prachtige dieren te spotten: twee ontzettend mooie mannetjes leeuwen, nijlpaarden die bezig waren met zaken die eigenlijk privé zijn, een luipaard die in een boom lag te rusten en nog veel meer. ’s Middags begon het flink te regenen. Gelukkig duurde dit niet zo lang en hebben we toch nog een hoop kunnen zien!
De laatste ochtend in de Serengeti begonnen we met een early morning game drive. Ontzettend mooi om de zon op te zien komen vanachter de prachtige acaciabomen (het leek het begin van The Lion King wel!). Nog mooier was het om in het ochtendlicht een grote groep olifanten te zien en later ook een aantal giraffes. Heel eventjes liet een grote krokodil zich zien: wow, wat een bijzonder beest! Door de regen waren de wegen erg modderig en glad. We slipten van de ene naar de andere kant van de weg maar gelukkig had onze chauffeur/gids alles onder controle!

Ngorongoro
Nadat we onze spullen hadden gepakt vertrokken we richting de Ngorongoro Crater. Onderweg zagen we duizenden zebra’s en gnoes die aan het migreren waren, erg indrukwekkend. Zo ver als we konden kijken zagen we dieren! Aan het eind van de middag kwamen we aan op de camping op de ring van de Ngorongoro Crater. Een prachtig uitzicht maar vanwege de hoogte was het erg koud (dat hebben we geweten ’s nachts in onze tentjes!).
’s Ochtends reden we vanaf de ring de krater in: een compleet andere en afgesloten wereld. De krater heeft een doorsnede van 20 km en wordt bewoond door veel verschillende dieren. Sommige dieren (zoals de zebra’s en gnoes) komen nooit de krater uit en leven dus eigenlijk geïsoleerd in dit bijzondere gebied. Het grootste deel van de krater bestaat uit grasvlakte. Ook heeft de krater een klein bos en een meer. Heel apart om vanuit het niets ineens een bos in te rijden! We zagen wederom ontzettend veel verschillende dieren en vooral veel jonge mannetjes leeuwen. Er lag er zelfs een op de weg waardoor we ontzettend dichtbij konden komen (we moesten wel oppassen als we uit het raam hingen om foto’s te maken zei de gids!). Nadat we op de foto waren geweest met onze kok en gids reden we terug richting Arusha. Jeetje, wat gingen deze dagen snel! Moe maar voldaan kropen we onze bedjes in ons vertrouwde backpackershotel weer in!


ARUSHA 6-4-14~12-4-14
We waren weer terug in Arusha: tijd om eindelijk eens de Maasai markt te bezoeken. We hadden ons voorgenomen om niets te kopen tijdens deze 5 weken reizen. We kunnen wel stellen dat dat op dag één al mis ging. De bezoekjes aan de Maasai markt zorgden ervoor dat onze portemonnees steeds leger raakten en onze backpacks steeds voller. In de propvolle straatjes van de Maasai markt troffen we nog vollere winkeltjes aan. Schilderijen, beeldjes, sierraden, sleutelhangers…alles was te koop! We dingden veel af op alles wat we kochten en Iris en Jonne lieten uiteindelijk nog een rok maken in een klein naaiateliertje. De rok van Iris zouden we na de lunch ophalen en die van Jonne de volgende dag (het zou ons natuurlijk niet lukken om tijdens die extra bezoekjes niets te kopen!).
’s avonds dachten we na het eten vroeg ons bed in te gaan….dat liep even wat anders! Er schoven een aantal jongens aan die wat te vieren hadden. Al snel stond de tafel vol met flessen Konyagi (Tanzaniaanse sterke drank) en bitter lemon: een lekkere mix! Het werd een iets langere en gezelligere avond dan gepland!
Ook bezochten we tijdens ons verblijf in Arusha ‘Cultural Heritage’, een museum waar Afrikaanse kunst samenkomt met Westerse kunst met een Afrikaans thema. Erg mooi om te zien wat er zoals gemaakt wordt in Afrika, maar ook in de rest van de wereld. Indrukwekkend was het zien van drie mannen die een typisch Tanzaniaanse familieboom aan het maken waren (google maar!). Uit de stam van een boom wordt uit één stuk het kunstwerk gemaakt. De familieboom was ongeveer 2 meter hoog en ze deden er 3 jaar over om hem af te maken, wow!
Weer een heel ander uitstapje: de Coffee Tour. Tanzania kent niet echt een koffiedrinkcultuur. De Tanzanianen drinken zelf vooral Africafé (oploskoffie) of thee. Wel wordt er veel koffie geproduceerd in Tanzania. Grote ketens zoals Starbucks halen hier hun koffiebonen vandaan. We zagen hoe de koffiebonen groeien, gedroogd worden, gepeld worden, gebrand worden, gestampt worden en gezeefd worden op de ouderwetse manier. Wij zagen dit niet alleen maar mochten het zelf ook doen. In een soort mega-vijzel werden de vliesjes van de droge, harde bonen gestampt (zwaar!). Vervolgens hielpen we allemaal met het branden van de bonen in een stenen pot, de bonen werden steeds donkerder en het ging steeds meer naar koffie ruiken! Wederom werd de mega-vijzel er bij gehaald, dit keer om de gebrande koffiebonen fijn te stampen (weer zwaar!). Tot slot ging de fijngestampte koffie door een zeef waarna we allemaal ons eigen gemaakte bakje koffie kregen (Jonne, koffiefanaat, vond dat Iris en Marieke, niet zulke koffiefans, nu wel eens vaker met haar koffie konden drinken!).

NAIROBI 12-4-14~15-4-14
Vanwege ons visum moesten we eventjes het land uit (zodat het bij de grens weer verlengd kon worden). Wij besloten om naar Kenia te gaan en een bezoek aan Nairobi te brengen. In een niet zo hele grote, volgepropte bus reden we richting de grens waar we ons eerst uit moesten stempelen in Tanzania en vervolgens in moesten stempelen in Kenia, alles verliep prima! Toen we Nairobi in reden beleefden we opnieuw een soort cultuurshock: grote dure auto’s, hele hoge gebouwen in contrast met alle zwervers en bedelende kinderen.
We zouden twee dagen later een dagtrip doen naar Nairobi National Park, Shendrick Orphanage (weeshuis voor olifanten) en Giraffe Center (weeshuis voor giraffes). Zoals gewoonlijk liep alles weer anders: de gids klopte deze ochtend op onze deur en vroeg of we vandaag niet al mee konden, oké let’s go! We waren niet de enigen die vandaag met deze touroperator een dagtrip zouden doen. Er stapte een rijke Pakistaan (Abdul) in die ons later nog veel irritaties zou opleveren. We brachten eerst een kort bezoekje aan Shendrick, een enorm toeristische trekpleister voor Wazungu. We waren wat laat dus hebben alleen wat olifantjes gezien die de fles kregen (wat natuurlijk enorm schattig was om te zien). Vervolgens reden we door naar het Giraffe Center waar we uitleg kregen over de giraffen en zelf de giraffen mochten voeren, leuk! Waar we ook waren, elke keer moesten we wachten op Abdul. Hij was dan druk met het kopen van souvenirs of andere zaken. Nadat we even wat eten hadden gekocht bij een enorm groot winkelcentrum waren we klaar om naar Nairobi National Park te gaan. Bij de ingang van het park moest de gids even wat regelen. Wij waren wederom Abdul kwijt die druk aan het zoeken was naar een Kenia-T-Shirt. Zowel wij als de gids raakten geïrriteerd waarna de gids besloot om Abdul het winkeltje uit te slepen. Het was bijzonder om door Nairobi National Park te rijden. Toen we over heuvelachtige grasvlakten reden zagen we verschillende dieren (struisvogels, eland gazelles, giraffes en nog meer) maar ook de skyline van Nairobi. Heel apart om te zien hoe een natuurlijk National Park zo dicht tegen en stad aan kan liggen. Abdul zorgde voor steeds meer irritaties en bereikte qua irritante opmerkingen en vragen het hoogtepunt: ‘hahaha, je kijkt steeds naar buiten, zoek je dieren ofzo?’ (Abdul was zelf veel drukker met zijn tablet en het maken van selfies). Na een zeer geslaagde dag nodigde Nelson, de eigenaar van de touroperator, ons uit in een echt Afrikaans cafeetje voor een African Tea (een theezakje in melk). We kletsten wat met de gids en zijn collega’s en bedankten hen voor de leuke dag!
De volgende dag maakten we een stadswandeling met een van de gidsen die we de dag daarvoor ontmoet hadden. We liepen door de stad en bezochten het dak van een van de hoogste gebouwen van Nairobi om vanaf daar een ongelofelijk mooi uitzicht over de stad te hebben! Vervolgens brachten we een bezoek aan het Uhuru Park (Park van de vrijheid). We rustten wat in het gras bij de grote vijver, moesten schuilen voor de regen en aten vervolgens in een ontzettend goed Italiaans restaurant: wederom een geslaagde dag!
Op de vierde dag in Nairobi vertrokken we weer richting de grens van Tanzania. Ook nu verliep alles goed met het verkrijgen van een nieuw visum, opgelucht!

MOSHI 15-4-14~19-4-14
Na de lange busreis vanuit Nairobi, kwamen we aan in Moshi. Vanaf het dak van ons hotel hadden we een prachtig uitzicht op de Kilimanjaro die steeds meer van zich liet zien! Nu we dichterbij de Kili waren gekomen maakte hij nog meer indruk: wat een enorme berg!
Tijdens ons verblijf in Moshi deden we met een gids een dagtrip naar een soort mini-museum en een waterval. In het museumpje vertelde een enorm gepassioneerde man over de verschillende soorten hutten die Tanzania kende (en nog steeds kent). Ook legde hij het een en ander uit over de gereedschappen die de mensen gebruiken om het land te bewerken en eten te bereiden.
Over een steil en glad pad klommen we naar beneden om daar de waterval te kunnen zien. Om dichtbij de waterval te komen was nog een hele klim. Over grote en kleine stenen klommen we de stroom water over die de waterval in dit dal veroorzaakte. Een prachtige waterval in een prachtige omgeving!
Aan het eind van ons verblijf in Moshi zouden we een bezoek brengen aan Ms. Mchaki, een lerares van de St. Peter Clavery School in Mikumi. Tanzanianen vinden het erg belangrijk om veel bezoek te krijgen, dat brengt geluk! We ontmoetten elkaar bij het daladala-station in Moshi. Wij hadden ons mooi aangekleed en Ms. Mchacki ook! We kwamen aan in haar dorpje: Homi. Over een hobbelig en zanderig pad liepen we tussen afgetakelde huizen door om uiteindelijk bij het nieuwe en redelijk grote huis van Ms. Mchaki aan te komen. Daar maakten we kennis met haar kleinkinderen en achterkleinkinderen die bij haar in huis wonen. We kregen koffie met de gebruikelijke geroosterde nootjes. We brachten een bezoek aan de entree van de Kilimanjaro en kregen daar wat uitleg over de verschillende paden die naar de top leiden.
Terug bij het huis van Ms. Mchaki aten we samen met Ms. Mchaki en haar familie rijst, ugali en al het andere gebruikelijke Tanzaniaanse eten. We kregen van Ms. Mchaki alle drie een pet en dvd van de National Parks (haar dochter werkt voor de National Parks van Tanzania). Wij gaven haar een sjaal waar ze erg blij mee was! Het was geweldig om te zien hoe ze woont en hoe ze leeft!

PANGANI 19-4-14~25-4-14
Vanuit Moshi vertrokken we met de bus naar Tanga. In de bus ontmoetten we een groep Belgen die ook naar Pangani wilden. Wij waren van plan om een nachtje in Tanga door te brengen en de volgende ochtend naar ons geboekte resort in Pangani te rijden. We bedachten ons en besloten in één keer door te rijden, een goede keuze! We waren aangekomen in een waar paradijs: een ongelofelijk blauwe zee, witte stranden, palmbomen en onze hutten stonden op het strand. De volgende dag gingen we met een bootje, een instructeur en nog wat anderen de zee op om vanaf een klein eilandje te gaan snorkelen. Toen het eb werd kwam het eiland tevoorschijn en konden we onze spullen daar achterlaten. We snorkelden in het heldere water en zagen prachtige koralen, vissen en zeesterren. Vissen die je normaal alleen in een aquarium ziet, zwommen nu op een meter afstand (zoals anemoonvissen en maanvissen)! Een heerlijke dag op een hele bijzondere plek (we waren na deze dag wel een verbrande kont, rug en benen rijker). ’s Avonds was er een visbarbecue op het strand, erg gezellig en lekker! Ook de Belgen die we in de bus hadden ontmoet waren inmiddels in Pangani aangekomen, gezellig! We brachten nog een aantal dagen door op het ontzettend mooie en rustige strand van Pangani, genieten!

IRINGA 26-4-14 ~ 4-5-14
Na de heerlijke dagen in Pangani reden we via Tanga naar Morogoro. Daar sliepen we een nachtje zodat we de volgende dag door konden rijden naar Iringa. In Iringa wonen vrienden van Jonne (waar zij al vaker is geweest) die zo gastvrij waren om dit keer ons drieën te ontvangen. We hebben ook hier natuurlijk de Maasai markt bezocht en lieten ons haar invlechten, wat een hele onderneming was! We moesten plaatsnemen op de grond voor de kapster (die wel op een stoel zat). Nadat alles gevlochten was reeg ze de ingevlochten stukken met een naald en wol aan elkaar zodat het stevig bleef zitten. Ook brandde ze de uitstekende eindjes van het nephaar dat meegevlochten was af. Na 3,5 uur stilzitten (en Iris 5 uur) was het resultaat het dan toch echt wel waard! Iris maakte haar droom waar door paard te rijden in de prachtige en bijzondere natuur van Tanzania. Na een lange, mooie en bijzondere reis waren we weer uitgerust genoeg om terug te gaan naar Mikumi!

TERUG IN MIKUMI 4-5-14
Na een warm welkom van de zusters, leerkrachten en leerlingen zijn we weer begonnen met lesgeven. De kinderen wisten nog best veel van wat we ze voor de vakantie geleerd hadden: YES! Zo konden de kleuters nog goed op hun vingers tellen en kenden ze veel dieren en kleuren nog. Eind mei zullen we afscheid nemen van deze bijzondere plek en bijzondere mensen. Tot die tijd zullen wij bezig zijn met het afronden van onze projecten, er voor zorgen dat alle gesponsorde spullen (alvast bedankt!) op de juiste manier op de juiste plaats terecht komen, lesgeven en natuurlijk heel veel genieten (want jeetje, wat gaat de tijd snel!).

Tutaonana badaaye!

Iris, Jonne en Marieke