Karibu
05 Februari 2014 | Tanzania, Mikumi
Als je dit ’s ochtends leest: Habari za asubuhi!
Als je dit ’s middags leest: Habari za mchana!
Als je dit ’s avonds leest: Habari za jioni!
(Wij zeggen geen Jambo meer, dat is eigenlijk een begroeting die alleen voor en door toeristen wordt gebruikt en betekent eigenlijk helemaal niet hallo of iets dergelijks!).
Wij zijn nu drie dagen in Tanzania…..wat hebben we al een hoop gezien, gehoord, geroken en meegemaakt!
DAR ES SALAAM 3-2-14
Na een prima vlucht landden wij om 4 uur ’s ochtends in Dar Es Salaam. Nadat we ons visum hadden kregen en we onze koffers hadden gepakt, zijn we buiten op een bankje gaan zitten. Hier hebben we 3,5 uur gezeten, wachtend op Jeroen die ons zou komen halen. Het duurde zo lang voordat hij er was omdat het ontzettend druk was in Dar Es Salaam. Er kwamen steeds andere mensen naast ons op het bankje zitten die allemaal een praatje maakten en erg vriendelijk waren. Vanuit het niets werd het licht en vanaf dat moment begon het pas echt warm te worden. Toen Jeroen er eenmaal was, bleek dat de radiator van de auto lek was. Jeroen probeerde het te repareren door er een zakje theepoeder in te gooien(doen ze hier) en door de radiator opnieuw met water te vullen. Helaas lukte dit niet. We konden dus niet met de jeep naar Mikumi. Een taxichauffeur bracht ons daarom via mega drukke wegen naar Ubungo, waar het busstation is. Langs de weg zagen we enorm veel mensen en enorm veel armoede, dit was wel een cultuurshock te noemen. Aangekomen in Ubungo werden wij overvallen door de enorme drukte. Alle buschauffeurs kwamen naar ons toe en wilden ons in hun bussen hebben( maakt niet uit wat de eindbestemming van de bus is, als we maar instappen). Gelukkig hielp de taxichauffeur ons en zorgde hij er voor dat we in de juiste bus zaten.
KARIBU! 3-2-14
De busreis duurde 4,5 uur. Onderweg konden we al wat zien van de Tanzaniaanse natuur. De busreis startte met een christelijke preek. Er werd gebeden en gezongen voor een goede reis (deze ceremonie duurde wel een uur). Tijdens de rit waren we getuigen van de meest bijzondere inhaalmanoeuvres. Eenmaal aangekomen bij het St. Kizito Hospital in Mikumi, werden we door heeeeeeeel veel vrouwen aangestaard. Een van de vrouwen kwam bij ons staan, ging op een koffer zitten en trok het vestje van Jonne aan. Dit was een zeer aparte ontmoeting. We verstonden elkaar niet dus de communicatie verliep behoorlijk lastig. Later gebaarde een andere vrouw dat ze het vestje terug moest geven, dat deed ze.
Na deze bijzondere ontmoeting belden we Jeroen. Hij zou er voor zorgen dat iemand ons zou komen halen bij de ingang van het ziekenhuis. Zuster Resitituta( hoofd van het ziekenhuis) kwam ons samen met Mama Rama en Joyce(maken hier schoon en zorgen voor heel veel mensen) ophalen. Ze wilden per se onze koffers dragen, ook al voelde dat voor ons behoorlijk onwennig. Ze brachten ons naar onze kamers in het guesthouse. Daarna kregen we wat te drinken en welkomstcake( dit smaakte bijzonder goed na 18 uur amper eten en drinken). We kregen ’s avonds groenten, bananen klaargemaakt als een soort soep en rijst met een sausje. Nadat we onze klamboes hadden opgehangen, zijn we gaan slapen met het geluid van krekels, kikkers, bewegende takken en zingende vrouwen op de achtergrond. ’s Nachts werden we verrast door de 5 moskees die allemaal om de beurt opriepen tot gebed.
ETEN, BEGROETEN, MENSEN en heel veel DIEREN! 4-2-14
Hadi, Hadi was het eerste wat we hoorden toen we wakker werden. Dit zeggen de Tanzanianen om aan te kondigen dat ze er aan komen. Zuster Theopista(hoofd van de school) kwam samen met Joseph(zorgt voor de jongens) vragen hoe laat we wilden ontbijten. Later kwam Joseph terug om te vragen wat we ’s middags wilden eten. Daarna hebben we eindelijk even gedoucht( eigenlijk onder een flauw koud straaltje water afspoelen). In Nederland wil je als eerste douchen zodat je warm water hebt, hier wil je als laatste douchen omdat je dan koud water hebt! Joseph kwam ons om 10 uur halen voor het ontbijt. We kregen brood, een tropisch smakende jam, Africa cafe( oploskoffie) en banaan( die hier trouwens heel anders smaken). Voor het eten wijzen ze je steeds de wasbak en een stukje zeep aan, erg belangrijk voor de Tanzanianen!
Daarna liet Joseph ons de school zien. Steeds als we langs de school lopen, giechelen de kinderen en zeggen ze in koor: Good morning teachers. Joseph stelde ons voor in de kleuterklas waar ongeveer 50 kinderen in het lokaal rondliepen. Toen wij binnen kwamen moesten ze gaan zitten en ons begroeten. In koor en heel langzaam:’ Good morning teachers!’ De kinderen gingen staan en hielden hun vuist voor hun voorhoofd(teken van beleefdheid).
Daarna gingen we terug naar ons guesthouse. Joseph bleef bij ons zitten en wilde ons wat Swahili leren. Wij hebben hem een aantal Nederlandse woorden geleerd. Hij vond onze g-klank erg bijzonder. Hij roept nu steeds doei en welkom( met onze harde K). Daarna was het weer tijd voor de lunch: Sinaasappels(die zijn hier groen), banaan, Ugali(gemaakt van maismeel en water), aardappeltjes, spinazie en bonen. Zuster Lameck(zorgt voor de meisjes) kwam bij ons zitten en we hebben gesproken over het Nederlandse en het Tanzaniaanse onderwijssysteem.
We wilden even uitrusten maar Joseph vindt dat hij ons uit beleefdheid niet alleen kan laten, ‘we are his friends’. Jonne ging even een stukje lopen om foto’s te maken en kwam weer wat zusters tegen die weer allemaal even hartelijk waren, Karibu!(welkom!). Ook zagen we vandaag een soort varaan en lopen er een stuk of 10 aapjes rond ons guesthouse. We vluchtten steeds naar binnen als de aapjes dichtbij kwamen( moet grappig geweest zijn voor de Tanzanianen). De aapjes hadden al snel in de gaten dat er niets te halen valt, maar eten wel graag van de plantjes die bij ons huisje staan. Joseph kwam nog even langs om gedag tegen ‘his friends’ te zeggen en vertelde dat we echt niet bang hoeven te zijn voor de aapjes, hihi!
Baba Rama kwam naar ons toe omdat Jeroen ons graag de leeuwen wilde laten zien. We zijn met zijn Jeep een paar kilometer wezen rijden. Langs de weg zagen we ontzettend veel impala’s, zebra’s en giraffes. WAUW! Ongelofelijk en vooral heel onwerkelijk om te zien. Ook zagen we bomen vol met ooievaars. Op een gegeven moment zagen we steeds meer gieren…dat betekent dat er wat te halen valt! Ja hoor, verderop lagen 3 leeuwen die een buffel hadden leeg gevreten. De leeuwen lagen uit te buiken langs de weg en een aantal gieren zaten er omheen om toe te slaan. De leeuw bewaakte de half opgevreten buffel en bleef geconcentreerd naar de buffel staren…..morgen liggen ze er waarschijnlijk nog! Heel erg bizar om te zien dat een leeuw die 5 meter van je af ligt gewoon blijft liggen en niets doet( we zijn natuurlijk wel in de jeep gebleven hihi). We hebben goed foto’s kunnen maken, al was dat soms lastig uit een brommende, hobbelde jeep.
’s Avonds nam Jeroen ons mee eten bij een restaurantje( lees: pleintje met 4 tafels waar 6 bedienden werken). We hebben veel informatie gekregen van Jeroen over de taal, de mensen en het land. We bestelden op advies van Jeroen Kip Tandoori( kostte omgerekend 5 euro). We kregen van tevoren een soort soepje en vervolgens een enorm bord met rijst, kip en groenten. Je moet wel geduld hebben, we hebben ongeveer een uur op het eten gewacht, wat gebruikelijk is in Tanzania. Marieke heeft voor het eerst in haar leven écht moeten kluiven, wat ze toch best wel lekker vond!
Daarna hebben we voor het eerst via onze hotspot contact gehad met Nederland via WhatsApp en Skype, dit werkte verrassend goed en het voelde toch wel heel apart om vanuit Tanzania contact te hebben met Nederland. Wederom met bijzondere geluiden op de achtergrond in slaap gevallen.
SHULE 5-2-14
Joseph kwam om 8.00 vragen hoe laat we wilden eten. Een half uur later zaten we weer aan de oploskoffie, oplosthee(Chai Masala, theepoeder gemaakt van kruiden), brood, blue band(boter) en de tropisch smakende jam.
Na het ontbijt kwam Mister Singundali, de Academic teacher, ons halen om ons voor te stellen aan de klassen en leraren. De school heeft een kindergarten en daarnaast 7 klassen. We gingen als eerste naar ‘class 7’, de laatste klas van de basisschool. De Academic stelde ons voor, vertelde waar we vandaan kwamen en vertelde ook wat we zouden komen doen. De kinderen begroetten ons door te gaan staan en heel langzaam, luid en in koor te zeggen: ‘Attention, good morning teachers, thank you, I’m fine and how are you?’. Bij het verlaten van het lokaal werd er voor ons geklapt. We vervolgden onze weg naar de andere klassen. Daarbij werden we gevolgd door een groepje kinderen. De kinderen raakten ons steeds heeeeeel voorzichtig aan. Later ging dit iets hardhandiger, ze tikken dan hard tegen je armen( wat heel aardig bedoeld is).
Morgen gaan we met zuster Theopista en zuster Gisele overleggen over wat we op de school gaan doen en wat ze van ons kunnen verwachten.
Kwaheri! ( tot ziens)
Tutaonana!( Tot later)
Iris( I I I I I res), Jonne( Djohnnuh) , Marieke( Merieka)
Als je dit ’s middags leest: Habari za mchana!
Als je dit ’s avonds leest: Habari za jioni!
(Wij zeggen geen Jambo meer, dat is eigenlijk een begroeting die alleen voor en door toeristen wordt gebruikt en betekent eigenlijk helemaal niet hallo of iets dergelijks!).
Wij zijn nu drie dagen in Tanzania…..wat hebben we al een hoop gezien, gehoord, geroken en meegemaakt!
DAR ES SALAAM 3-2-14
Na een prima vlucht landden wij om 4 uur ’s ochtends in Dar Es Salaam. Nadat we ons visum hadden kregen en we onze koffers hadden gepakt, zijn we buiten op een bankje gaan zitten. Hier hebben we 3,5 uur gezeten, wachtend op Jeroen die ons zou komen halen. Het duurde zo lang voordat hij er was omdat het ontzettend druk was in Dar Es Salaam. Er kwamen steeds andere mensen naast ons op het bankje zitten die allemaal een praatje maakten en erg vriendelijk waren. Vanuit het niets werd het licht en vanaf dat moment begon het pas echt warm te worden. Toen Jeroen er eenmaal was, bleek dat de radiator van de auto lek was. Jeroen probeerde het te repareren door er een zakje theepoeder in te gooien(doen ze hier) en door de radiator opnieuw met water te vullen. Helaas lukte dit niet. We konden dus niet met de jeep naar Mikumi. Een taxichauffeur bracht ons daarom via mega drukke wegen naar Ubungo, waar het busstation is. Langs de weg zagen we enorm veel mensen en enorm veel armoede, dit was wel een cultuurshock te noemen. Aangekomen in Ubungo werden wij overvallen door de enorme drukte. Alle buschauffeurs kwamen naar ons toe en wilden ons in hun bussen hebben( maakt niet uit wat de eindbestemming van de bus is, als we maar instappen). Gelukkig hielp de taxichauffeur ons en zorgde hij er voor dat we in de juiste bus zaten.
KARIBU! 3-2-14
De busreis duurde 4,5 uur. Onderweg konden we al wat zien van de Tanzaniaanse natuur. De busreis startte met een christelijke preek. Er werd gebeden en gezongen voor een goede reis (deze ceremonie duurde wel een uur). Tijdens de rit waren we getuigen van de meest bijzondere inhaalmanoeuvres. Eenmaal aangekomen bij het St. Kizito Hospital in Mikumi, werden we door heeeeeeeel veel vrouwen aangestaard. Een van de vrouwen kwam bij ons staan, ging op een koffer zitten en trok het vestje van Jonne aan. Dit was een zeer aparte ontmoeting. We verstonden elkaar niet dus de communicatie verliep behoorlijk lastig. Later gebaarde een andere vrouw dat ze het vestje terug moest geven, dat deed ze.
Na deze bijzondere ontmoeting belden we Jeroen. Hij zou er voor zorgen dat iemand ons zou komen halen bij de ingang van het ziekenhuis. Zuster Resitituta( hoofd van het ziekenhuis) kwam ons samen met Mama Rama en Joyce(maken hier schoon en zorgen voor heel veel mensen) ophalen. Ze wilden per se onze koffers dragen, ook al voelde dat voor ons behoorlijk onwennig. Ze brachten ons naar onze kamers in het guesthouse. Daarna kregen we wat te drinken en welkomstcake( dit smaakte bijzonder goed na 18 uur amper eten en drinken). We kregen ’s avonds groenten, bananen klaargemaakt als een soort soep en rijst met een sausje. Nadat we onze klamboes hadden opgehangen, zijn we gaan slapen met het geluid van krekels, kikkers, bewegende takken en zingende vrouwen op de achtergrond. ’s Nachts werden we verrast door de 5 moskees die allemaal om de beurt opriepen tot gebed.
ETEN, BEGROETEN, MENSEN en heel veel DIEREN! 4-2-14
Hadi, Hadi was het eerste wat we hoorden toen we wakker werden. Dit zeggen de Tanzanianen om aan te kondigen dat ze er aan komen. Zuster Theopista(hoofd van de school) kwam samen met Joseph(zorgt voor de jongens) vragen hoe laat we wilden ontbijten. Later kwam Joseph terug om te vragen wat we ’s middags wilden eten. Daarna hebben we eindelijk even gedoucht( eigenlijk onder een flauw koud straaltje water afspoelen). In Nederland wil je als eerste douchen zodat je warm water hebt, hier wil je als laatste douchen omdat je dan koud water hebt! Joseph kwam ons om 10 uur halen voor het ontbijt. We kregen brood, een tropisch smakende jam, Africa cafe( oploskoffie) en banaan( die hier trouwens heel anders smaken). Voor het eten wijzen ze je steeds de wasbak en een stukje zeep aan, erg belangrijk voor de Tanzanianen!
Daarna liet Joseph ons de school zien. Steeds als we langs de school lopen, giechelen de kinderen en zeggen ze in koor: Good morning teachers. Joseph stelde ons voor in de kleuterklas waar ongeveer 50 kinderen in het lokaal rondliepen. Toen wij binnen kwamen moesten ze gaan zitten en ons begroeten. In koor en heel langzaam:’ Good morning teachers!’ De kinderen gingen staan en hielden hun vuist voor hun voorhoofd(teken van beleefdheid).
Daarna gingen we terug naar ons guesthouse. Joseph bleef bij ons zitten en wilde ons wat Swahili leren. Wij hebben hem een aantal Nederlandse woorden geleerd. Hij vond onze g-klank erg bijzonder. Hij roept nu steeds doei en welkom( met onze harde K). Daarna was het weer tijd voor de lunch: Sinaasappels(die zijn hier groen), banaan, Ugali(gemaakt van maismeel en water), aardappeltjes, spinazie en bonen. Zuster Lameck(zorgt voor de meisjes) kwam bij ons zitten en we hebben gesproken over het Nederlandse en het Tanzaniaanse onderwijssysteem.
We wilden even uitrusten maar Joseph vindt dat hij ons uit beleefdheid niet alleen kan laten, ‘we are his friends’. Jonne ging even een stukje lopen om foto’s te maken en kwam weer wat zusters tegen die weer allemaal even hartelijk waren, Karibu!(welkom!). Ook zagen we vandaag een soort varaan en lopen er een stuk of 10 aapjes rond ons guesthouse. We vluchtten steeds naar binnen als de aapjes dichtbij kwamen( moet grappig geweest zijn voor de Tanzanianen). De aapjes hadden al snel in de gaten dat er niets te halen valt, maar eten wel graag van de plantjes die bij ons huisje staan. Joseph kwam nog even langs om gedag tegen ‘his friends’ te zeggen en vertelde dat we echt niet bang hoeven te zijn voor de aapjes, hihi!
Baba Rama kwam naar ons toe omdat Jeroen ons graag de leeuwen wilde laten zien. We zijn met zijn Jeep een paar kilometer wezen rijden. Langs de weg zagen we ontzettend veel impala’s, zebra’s en giraffes. WAUW! Ongelofelijk en vooral heel onwerkelijk om te zien. Ook zagen we bomen vol met ooievaars. Op een gegeven moment zagen we steeds meer gieren…dat betekent dat er wat te halen valt! Ja hoor, verderop lagen 3 leeuwen die een buffel hadden leeg gevreten. De leeuwen lagen uit te buiken langs de weg en een aantal gieren zaten er omheen om toe te slaan. De leeuw bewaakte de half opgevreten buffel en bleef geconcentreerd naar de buffel staren…..morgen liggen ze er waarschijnlijk nog! Heel erg bizar om te zien dat een leeuw die 5 meter van je af ligt gewoon blijft liggen en niets doet( we zijn natuurlijk wel in de jeep gebleven hihi). We hebben goed foto’s kunnen maken, al was dat soms lastig uit een brommende, hobbelde jeep.
’s Avonds nam Jeroen ons mee eten bij een restaurantje( lees: pleintje met 4 tafels waar 6 bedienden werken). We hebben veel informatie gekregen van Jeroen over de taal, de mensen en het land. We bestelden op advies van Jeroen Kip Tandoori( kostte omgerekend 5 euro). We kregen van tevoren een soort soepje en vervolgens een enorm bord met rijst, kip en groenten. Je moet wel geduld hebben, we hebben ongeveer een uur op het eten gewacht, wat gebruikelijk is in Tanzania. Marieke heeft voor het eerst in haar leven écht moeten kluiven, wat ze toch best wel lekker vond!
Daarna hebben we voor het eerst via onze hotspot contact gehad met Nederland via WhatsApp en Skype, dit werkte verrassend goed en het voelde toch wel heel apart om vanuit Tanzania contact te hebben met Nederland. Wederom met bijzondere geluiden op de achtergrond in slaap gevallen.
SHULE 5-2-14
Joseph kwam om 8.00 vragen hoe laat we wilden eten. Een half uur later zaten we weer aan de oploskoffie, oplosthee(Chai Masala, theepoeder gemaakt van kruiden), brood, blue band(boter) en de tropisch smakende jam.
Na het ontbijt kwam Mister Singundali, de Academic teacher, ons halen om ons voor te stellen aan de klassen en leraren. De school heeft een kindergarten en daarnaast 7 klassen. We gingen als eerste naar ‘class 7’, de laatste klas van de basisschool. De Academic stelde ons voor, vertelde waar we vandaan kwamen en vertelde ook wat we zouden komen doen. De kinderen begroetten ons door te gaan staan en heel langzaam, luid en in koor te zeggen: ‘Attention, good morning teachers, thank you, I’m fine and how are you?’. Bij het verlaten van het lokaal werd er voor ons geklapt. We vervolgden onze weg naar de andere klassen. Daarbij werden we gevolgd door een groepje kinderen. De kinderen raakten ons steeds heeeeeel voorzichtig aan. Later ging dit iets hardhandiger, ze tikken dan hard tegen je armen( wat heel aardig bedoeld is).
Morgen gaan we met zuster Theopista en zuster Gisele overleggen over wat we op de school gaan doen en wat ze van ons kunnen verwachten.
Kwaheri! ( tot ziens)
Tutaonana!( Tot later)
Iris( I I I I I res), Jonne( Djohnnuh) , Marieke( Merieka)
-
05 Februari 2014 - 13:54
Cecile:
leuk om al zo snel een uitgebreid verslag te lezen! Nu al een bijzondere ervaring voor jullie!
Veel succes en plezier daar meisjes! Xtra dikke knuffel voor marieke van het thuisfront. -
05 Februari 2014 - 14:42
Jorrit:
Wow :) Volgens mij best bijzonder dat je al die dieren nu al gezien hebt, of niet? Is de school daar dan ook al zo vroeg uit? xx -
05 Februari 2014 - 14:53
Debbie :
Leuk om te lezen meiden. Wat ben ik benieuwd naar jullie foto's!
Bijzondere ervaring lijkt me, hoe al die kinderen je daar zo begroeten, alsof je een god bent als leraar zijnde.
Ben benieuwd naar wat jullie op de school gaan doen, en houd de verhalen natuurlijk in de gaten :)
Ik moest trouwens erg hard lachen om het kluiven, omdat Marieke dat de laatste week van school nog vertelde, haha..
Groetjesss!!
Tutaonana :) -
05 Februari 2014 - 15:17
Gerrie:
Sprak net Jonne's moeder al die me een beknopte samenvatting gaf van jullie reis en huisvesting. Ben blij dat jullie het zo leuk vinden, en goed terecht gekomen zijn!
Geniet er van!
Habari za mchana!
-
05 Februari 2014 - 16:18
Lisa Vn Neerbos:
Jeetje dames. Nu al zo veel indrukken en jullie zijn er pas een paar dagen. Dat belooft wat!!
hoop dat jullie toch genoeg nachtrust krijgen ondanks al die geluiden!
Super om jullie zo te volgen!!
Veel liefs en natuurlijk vooral een knuffel voor Djonnuhhh
xx lies -
05 Februari 2014 - 18:08
Paul:
Hallo meiden,
Habari zo jioni,
Wat een geweldige eerste ervaringen en gaaf dat jullie dit alles al zo snel met ons kunnen/willen delen. Jullie gaan daar een geweldige tijd beleven met zoveel 'friends' en Joseph als jullie body-gard.
liefs Pp -
05 Februari 2014 - 18:29
Mirjam:
Hoi Kanjers,
Wat gaaf zeg!!!! Jullie verhaal, de foto's!!!! Zo veel ervaringen in een paar dagen. Moet toch echt wel een cultuurshock geven. Blijf vooral lekker delen en maak maar hele mooie foto's dan kunnen wij helemaal meegenieten van al jullie avonturen. Helemaal top!
liefs Mm -
05 Februari 2014 - 18:41
Hanneke:
Ha die Bieke!
Wauw,wat een eerste indruk zeg!!
En al die beesten zo voor je deur.......niet te geloven als je hier op de bank zit,,,,,,,
Leuk dat we alles kunnen lezen over je belevenissen en al de dingen die die je allemaal nog gaat meemaken.
We zullen aan je denken als we hier staan te rillen onder de warme douche!!
Houd je haaks enne, vooral veel plezier samen!
liefs en knuf van Hankie
-
05 Februari 2014 - 18:48
Els & Erik:
He IIIIIres,
Wat hebben jullie in die korte tijd al veel gezien en ervaringen opgedaan. Goed dat jullie het opschrijven, want dit is te veel om te onthouden en zo kun je het mooi terug lezen... Het zou zonde zijn als deze eerste ervaringen straks vergeten zouden zijn.
Ben benieuwd wat het plan is voor jullie om op school te gaan doen, ik geloof dat de kinderen het wel zien zitten!!! Misschien maar beginnen met instructie over het slaan op de armen ;-)
kus,
Els en Erik -
05 Februari 2014 - 18:52
Lotte Nijhof:
Woh meiden, ik krijg weer helemaal de kriebels en een beetje heimwee als ik dit lees.
Wat heerlijk om al die herkenning te zien, maar helaas zijn er ook wat verschillen. Vooral in de zusters.
Wij hadden toen een andere zusters als schoolhoofd (ik hoop dat je aan deze iets meer hebt) en volgens mij een andere zuster voor de meisjes.
Waar jullie met Joseph gegeten hebben, daar zaten wij elke ochtend, middag en avond.
Meiden geniet ervan! Ik hoop dat jullie project iets langer blijft hangen. Toen wij er waren hebben ze 2 kleuterklassen gemaakt omdat 1 met 50 veel te veel was, helaas is het daar al mis gegaan...
Succes! -
05 Februari 2014 - 19:10
Eefje:
Super mooie verhalen en ook heel leuk omschreven!! Nog heel veel plezier en ik houd jullie form in de gaten. Nog veel plezier daar! Groetjes -
05 Februari 2014 - 19:45
Rosemarie:
He Iris,
Supercool .Nu al Klinkt erg herkenbaar. gaaf hoor.
Doei Rosemarie -
05 Februari 2014 - 20:29
Enno:
Wouw Iris,
Heb met veel plezier jullie eerste verhalen gelezen. Super. Geniet ervan.
Grt Enno -
05 Februari 2014 - 21:01
Anja Koopmans:
Hoi meiden,wat hebben jullie al veel gezien in die paar dagen. Wat een bijzondere ervaring.Wel een cultuurschok zeg. Mooi verslag en prachtige foto's,hierdoor kunnen wij in ons kikkerlandje mee genieten van jullie prachtige avontuur.Veel plezier daar meiden.Dikke knuffel aan Djohnnuh.xxxxxAnja Koopmans -
05 Februari 2014 - 21:52
Soemp:
Far out! Zo snel al zoveel gezien. Gaat helemaal goed komen met jullie daar. Genieten!!
xx Soemp -
05 Februari 2014 - 23:24
Ciska:
Hai Meiden, goed te horen dat er al zoveel op jullie pad gekomen is! En niet te veel problemen met jullie visa!? Heel veel plezier daar en karibu in Iringa.xxCiska.. Baadaye -
06 Februari 2014 - 00:13
Jan:
Good Morning Teachers,
Zo te horen (lezen) vergaat het jullie daar prima en worden er vooral veel indrukken opgedaan.Als dit zo doorgaat hebben we met zijn alle prima leesvoer de komende maanden .
Geniet van het land,het volk en de dieren,pas een beetje op elkaar en veel plezier met de kids.
Baba Jonne
-
06 Februari 2014 - 10:27
Mariejan:
Wauw wat een verhaal al!! In zo'n korte tijd al zoveel gezien!!!
Dat belooft veel!
Geniet ervan en verwen de kinderen daar maar goed!!!
Groeten van home base Tiel -
06 Februari 2014 - 13:14
Korrie Van Den Ende:
Hoi iiiiiiris,
Habari za mchana! Hartstikke leuk om jullie uitgebreide verhaal te lezen en de foto's te zien. Wat hebben jullie al veel beleefd en gezien. Lijkt me machtig mooi en ook wel spannend om allemaal mee te maken. Ik ben benieuwd wat jullie in de school allemaal zullen gaan doen? En wat jullie verder voor avonturen gaan beleven. Jullie hebben in ieder geval een goede start gemaakt!
Liefs, Korrie. -
06 Februari 2014 - 15:44
Ria Van Gemert:
Hoi Jonne,
Dit ziet er indrukwekkend uit.
Een heel leuk reis verslag.
Ga zo door.
Tot het volgende verslag .
Groetjes van mij doei. -
07 Februari 2014 - 08:41
Patricia Clements:
Hallo juffies wat een leuk verslag al. En die foto's geweldig. Heb al erg genoten. Geniet ervan. Veel plezier en succes. Let opelkaar. Xxxxx aan jonne -
08 Februari 2014 - 23:56
Sylvia:
Ha die Jonne,
Wat een spannend reis hebben jullie
doorgemaakt zo met de bus. En wat bijzonder
om te lezen hoe de kinderen jullie daar
verwelkomen.
Leuk hoor om alles zo terug te lezen.
Op die manier ben je toch een beetje
dichtbij.
Oh ja, neem je voor mij wat Tanzaniaanse
recepten mee, dan kan ik mijn keuken
uitbreiden. -
11 Februari 2014 - 12:19
Maaike Van Baal:
ha jonne wat een belevenissen hebben jullie al gehad
ik geniet er van
ben super trots op je
lieve groeten van oma teus -
11 Februari 2014 - 13:04
Arno En Ingrid:
Hi Iris,
Wat leuk om al zo veel te kunnen lezen. En wat een 'warm welkom'!
Geniet ervan!
Lieve groet, Arno en Ingrid
-
11 Februari 2014 - 21:18
Marian Lebbink:
Wat geweldig om jullie verslag te lezen! En wat een avonturen hebben jullie al meegemaakt! Morgen ga ik de kinderen in groep 3 ook de mooie foto's laten zien. Kan ik er gelijk wat woordenschat ( prooi, roofdier ed) aan vast knopen!
Heel veel plezier samen -
14 Februari 2014 - 12:26
Marcel Van Dijck:
Veel sukses met jullie stage.prachtig verslag.alle goeds.shalom,Marcel -
14 Februari 2014 - 16:41
Piet En Wilna (overburen Marieke):
14 februari 2014 We hoeven eigenlijk niets toe voegen aan al deze enthousiaste reacties. Wij vonden het ook een indrukwekkend,leuk geschreven verhaal !! En nu wachten we met spanning op jullie nieuwe reisverslag !!! Geniet ze!!!!!
Piet en Wilna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
